გენეტიკის როლი ბოდიბილდინგში (მეორე ნაწილი).

გენეტიკის შემადგენელზე, ძვალ–კუნთოვან სტრუქტურაზე.

წვრილი ძვლების მქონე ადამიანს დაბალი პოტენციალი აქვს ძალისმიერ სპორტში. წვრილია ძვალი, თუ შეგიძლიათ ცერა თითი და საჩვენებელი თითი შეახოთ ერთმანეთს მაჯაზე. ასევე თუ წვივზე კოჭის ზევით გარშემოწერილობა არის 23 სმ-ზე ნაკლები, ან სხვაობა მაჯის გარშემოწერილობასთან 5 სმ-ზე ნაკლებია.

თუ გაქვთ საკმაოდ სქელი თითები, მაშინ ფლობთ კარგ მონაცემებს მძიმე ვარჯიშებისთვის, ხოლო თუ წვრილი ხელები გაქვთ, თქვენ ყოველთვის წააგებთ მსხვილი ხელების მქონე ათლეტთან. მაგრამ თუ თქვენ მიაღწევთ დიდ კუნთოვან მასას, მაშინ გექნებათ არაჩვეულებრივი შესახედაობა, თხელი ძვლების ხარჯზე თქვენი 42 სმ-იანი ბიცეპსი გამოჩნდება როგორც მსხვილი ძვლების მქონე ათლეტის 47 სმ-იანი ბიცეპსი.

მნიშვნელოვანია ძვლის სიგრძეც. ვინც 185 სმ-ზე მაღალია, კუნთის ძირითადი მასა არ აქვს განლაგებული ძვლის მთელ სიგრძეზე. კუნთის მუცელი შორსაა ძვლების ბოლოებიდან და გრძელ ძვლებზე მასა არ ჩანს უფრო დიდი, ვიდრე მოკლე ძვლებზე და გამოიყურება შედარებით პატარა.

ასევე მნიშვნელოვანია კუნთის სიგრძეც, ჯობია კუნთი იყოს გრძელი და მყესები მოკლე. თუ წვივის კუნთის მუცელი გაქვთ მოკლე, მაშინ რამდენიც არ უნდა ეცადოთ, ისინი მაინც ჩამორჩება სხვა კუნთებს და გამოჩნდება როგორც განუვითარებელი. უმეტესობას მთელ სხეულზე აქვთ ან გრძელი, ან მოკლე კუნთები. თუმცა არსებობენ შერეული ტიპებიც.

ბბ–ში პირველ რიგშია პროპორციები, თუ ხართ170 სმ-დან 185 სმ-მდე, მაშინ გამოიყურებით პროპორციულად, თუ არა არ გაგიმართლათ, რადგან მოგიწევთ გაზარდოთ გაცილებით მეტი, ან ნაკლები კუნთის მასა, რათა იყოთ პროპორციული. თუ კუნთები გრძელია, მაგ. წვივები თუ განვითარებულია, ან გადასვლა ბიცეპსიდან წინამხარზე გამოკვეთილი, მაშინ გაგიმართლათ. თუ ამ პარამეტრებიდან უმეტესობაში გაგიმართლათ, მაშინ გაქვთ მნიშვნელოვანი ფორა სხვებთან შედარებით. თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ შეგიძლიათ მოადუნოთ ყურადღება ვარჯიშებზე, რადგან თუ იზარმაცებთ, სხვა გაგასწრებთ უარესი გენეტიკით, მაგრამ უსაზღვრო მონდომებით.

ბიცეპსი მოკლეა, თუ ხელის მოხრისას დაჭიმულ ბიცეპსსა და მოხრის ადგილს შორის 3 ან მეტი თითი ეტევა. მოკლე ბიცეპსს აქვს პლიუსიც, უკეთესი პიკი აქვს (უფრო მაღალია), ვიდრე გრძელ ბიცეპსს. მოკლე ბიცეპსი უნდა მეტად გაზარდოთ, რომ მასიურად გამოიყურებოდეს. შვარცნეგერს ქონდა მოკლე ბიცეპსი, მაგრამ იმდენად გაზარდა, აღარ ჩანდა მოკლე, სამაგიეროდ პიკი ქონდა კარგი.

თუ მაჯის გარშემოწერილობა 17 სმ-ზე ნაკლები გაქვთ, გაგიჭირდებათ მასის მომატება, მაგრამ სხვაობა მაჯასა და ბიცეპსს შორის უკეთესად გამოჩნდება, მსხვილ ძვლებზე კუნთების გარშემოწერილობა მეტია, უფრო მასიური ჩანს, მაგრამ სხვაობა წვრილ ძვალზე უფრო შესამჩნევია.

ვიწრო წელი მხოლოდ გენეტიკის დამსახურებაა. ვარჯიშით წელს ვერ დაიწვრილებთ. მაქსიმუმ დაწვათ ცხიმი გვერდებზე და არ განავითაროთ მუცლის ირიბი კუნთები (განვითარებული ირიბი კუნთები კარგია ბაზისურ ვარჯიშებში სტაბილიზაციისთვის, მაგრამ წელს აგანიერებს).

კარგი გენეტიკის ერთერთი ფაქტორია კუჭნაწლავი. სადაც ხდება საჭმლის მონელება და მერე ნაწილდება მთელ ორგანიზმში. ამიტომ, თუ გაქვთ ძლიერი კუჭნაწლავი და მოწესრიგებული მომნელებელი სისტემა, შეძლებთ ბევრი საკვების მიღებას და 100%-ით გადამუშავებას. თქვენ უკეთესად მოიმატებთ, ვიდრე ვისაც აქვს გასტრიტი, ან სხვა დაავადება, რომლის მომნელებელი სისტემა მუშაობს მხოლოდ 50%-ით. შესაბამისად ასეთი კუჭნაწლავით მიღებული კალორიების ნახევარი იკარგება.

გენეტიკაა, როცა ორგანიზმს შეუძლია გადაამუშავოს დიდი რაოდენობის ფარმაკოლოგიური პრეპარატები ჯანმრთელობისთვის ზიანის გარეშე. 

იმის გამო, რომ ეკტომორფს აქვს ვიწრო ყელი, მაჯები, წელი, წვივი, სახე, შედარებით მცირე კუნთური მასით სცენაზე გამოჩნდება უფრო მასიური, ვიდრე მეზომორფი, ან ენდომორფი. ეკტომორფი ვერ გაზრდის იმხელა მასას, რასაც ენდომორფი, მაგრამ სცენაზე გამოჩნდება უკეთესი წვრილი ძვლების ხარჯზე. სამაგიეროდ ენდომორფს გაუჭირდება გამოშრობა. ყველას აქვს ძლიერი და სუსტი მხარეები, უნდა გამოიყენოთ ძლიერი მხარეები, რომ დამალოთ სუსტი წერტილები.

ანაბოლური ჰორმონების დონე.                      

ანაბოლური ჰორმონებია: ზრდის ჰორმონი, ტესტოსტერონი, ინსულინი და სხვ, რომლებიც ქმნიან ანაბოლური ჰორმონების ფონს. გენეტიკის გარდა ანაბოლური ჰორმონების სტიმულატორია ვარჯიში საგრძნობი წონებით და სწორი ცხოვრების წესი.

კუნთის ბოჭკოების რაოდენობა კუნთების სხვადასხვა ჯგუფებში.
შეიძლება ზოგ ჯგუფში იყოს მეტი კუნთის ბოჭკოები, ვიდრე სხვაში, შესაბამისად ის მეტად გაიზრდება. სწორედ ამიტომაა, რომ ზოგს აქვს დიდი ბიცეპსი, მაგრამ არ აქვს განვითარებული მხრები, მკერდი ან სხვა კუნთი. კუნთი იზრდება კუნთის ჰიპერტროფიის და ჰიპერპლაზიის შედეგად. ჰიპერტროფია არის კუნთის ბოჭკოების გაზრდა ზომაში, ჰიპერპლაზია კი ბოჭკოების რაოდენობის გაზრდა კუნთში.

მნიშვნელოვანია კუნთების ძვლებზე დამაგრების წერტილები.
თუ მკერდის შუაში ცენტრიდან კუნთის დამაგრების წერტილები ძალიან შორს გაქვთ. ვერასდროს შეავსებთ მკერდის შუა ნაწილს და დაგრჩებათ ცარიელი ზოლი. თუ ბიცეპსის დამაგრების წერტილი ძალიან შორსაა, იქნება წაგრძელებული, მაგრამ არ ექნება პიკი.

ცუდია ძალიან გრძელი მყესები, მაგ. გრძელი მყესები და მოკლე წვივის კუნთი არ არის ლამაზი. ზოგს არ აქვს ქვედა ზურგი განვითარებული, რადგან არ აქვს ზურგის კუნთის დამაგრების წერტილები დაბლა.

არ არის კარგი კუნთის არც ძალიან გრძელი და არც ძალიან მოკლე მუცელი. ბიცეპსის, ტრიცეპსის და წვივის კუნთის მუცლის ზომა უნდა იყოს ოპტიმალური და თუ ეს არ არის გენეტიკურად, მას ვერ შეცვლით.

კუნთების ზრდის გენეტიკური ზღვარი.

კუნთების ზრდას არეგულირებს მიოსტატინი, ის განსაზღვრავს რამდენად დიდი შეიძლება იყოს კუნთები. მიოსტატინი სინთეზირდება კუნთებში, რომელიც კოდირებულია ადამიანის გენებში GDF-8 გენის სახით. ეს გენეტიკური ზღვარი ყველას აქვს სხვადასხვა. როცა კუნთი აღწევს ამ ზღვარს, მიოსტატინი აჩერებს კუნთის შემდგომ ზრდას. თუ მიოსტატინის შეზღუდულია, კუნთის ზრდის ეს ზღვარი ქრება. ამიტომ ზოგი ადვილად ზრდის კუნთებს და ზოგი ვერა.