კუნთი ყოველთვის იყენებს ენერგიის მხოლოდ ერთ წყაროს – ატფ-ს, მაგრამ ატფ-ის რესინთეზი ხდება სხვადასხვა გზით. კუნთი შეკუმშვისთვის ენერგიის წყაროდ პირველ რიგში იყენებს უჯრედში არსებულ ატფ-ს, რომელიც ყოფნის მხოლოდ ერთ წამს, რის მერეც აქტიურად იწყება ატფ-ის რესინთეზი. ატფ-ის რესინთეზის ყველაზე
კუნთები მუშაობენ მხოლოდ ატფ–ის ენერგიაზე. ნერვული იმპულსი ატფ-ს ხლიჩავს, ართმევს ფოსფატის ჯგუფს, შედეგად ვიღებთ ადფ-ს, ფოსფატის ჯგუფს და ენერგიას. ამ ენერგიას ვიყენებთ კუნთის შეკუმშვისთვის. ორგანიზმში ატფ-ის მარაგი არის ძალიან ცოტა და გვყოფნის მხოლოდ 1-2 წმ. ატფ-ის მოლეკულა არის მძიმე და ორგანიზმი ვერ
დატვირთვა კარდიოა თუ ძალისმიერი, ამას განსაზღვრავს არა ვარჯიშის სახეობა (სირბილი, ველოსიპედი, სიმძიმეებით ვარჯიში), არამედ ის, თუ რა ინტენსივობისაა დატვირთვა, რა გზით სინთეზირდება ატფ კონკრეტულ შემთხვევაში. თუ დავრბივართ ძუნძულით, ეს არის კარდიო იმიტომ, რომ ინტენსიურობა არ არის მაღალი, სწრაფად არ
ორგანიზმის პირველადი საწვავი არის ატფ, რომელსაც ის ინახავს და იყენებს ენერგიის მისაღებად ვარჯიშის დროს. კარდიო დატვირთვა არის ისეთი ინტენსივობის დატვირთვა, როცა ორგანიზმი ატფ-ს გამოიმუშავებს ცხიმოვანი მჟავების დაჟანგვით. ასეთი კარდიოს დროს შესაძლებელია ცხიმთან ერთად დაიწვას კუნთებიც.
ნებისმიერი
ენერგიის საწარმოებლად ორგანიზმმა უნდა მიიღოს ორგანული ნივთიერებები საკვებიდან, ჩვენ არ შეგვიძლია ვიარსებოთ მათ გარეშე. ჩვენი საკვებია ცილები, ცხიმები და ნახშირწყლები (მცენარეებს შეუძლიათ მზის ენერგიის გამოყენება, მათ სჭირდებათ მარტო წყალი და მინერალები).
იმისათვის, რომ ორგანული ნივთიერებები შეიქმნას, მცენარეებზე
კრეატინს ადამიანის ორგანიზმი შეიცავს ერთ კილოგრამ მასაზე 2 გრ. ოდენობით. ანუ, თუ თქვენი წონა 80 კგ–ია შეიცავს 160 გრ. კრეატინს. კრეატინის სინთეზი ხდება სამი ამინომჟავისაგან, ესენია: გლიცინი, არგინინი და მეთეანინი. თუ ეს ამინომჟავები არ არის საკმარისი ორგანიზმში, კრეატინის რაოდენობაც მცირეა.